Η αληθινή ομορφιά δεν γνωρίζει από στερεότυπα, όπως και τα αληθινά όμορφα πράγματα δεν περιορίζονται σε μεγέθη extra small, medium και large. Κάθε γυναίκα είναι μοναδική γιατί εκπέμπει τη δική της αύρα, έχει το χαμόγελο που την κάνει ξεχωριστή, έχει το δικό της σώμα το οποίο της δίνει δύναμη να μην το βάζει ποτέ κάτω, να δημιουργεί και να κυνηγά τα όνειρά της.
Μπορεί να είναι λεπτή, αλλά και με καμπύλες, γυμνασμένη ή και χωρίς καμία επαφή με την άσκηση, το μόνο σίγουρο είναι πως αυτό είναι το σώμα μας που χρειάζεται να το αγαπάμε αφού με αυτό πορευόμαστε κάθε μέρα.
Η πατριαρχική μας κοινωνία, ακόμα και σήμερα, συνεχίζει να θεωρεί πως το μεγαλύτερο προσόν μίας γυναίκας είναι η εξωτερική της εμφάνιση. Από τη στιγμή που γεννιέσαι, οι παραινέσεις που την αφορούν είναι πολλές αλλά πάντοτε το βασικό είναι «να δείχνεις πως είσαι γυναίκα».
Η γυναίκα που δεν ακολουθεί αυτές τις επιταγές με τακτική συνέπεια, πάντοτε θεωρείται όχι και τόσο όμορφη ή της ασκείται πίεση, ώστε να γίνει περισσότερο ποθητή.
Εμπνεύστε τον εαυτό σας και τις γυναίκες γύρω σας να αγαπήσουν το σώμα τους ακριβώς όπως είναι. Μοιραστείτε την ιδέα για μια ισχυρή, χαρούμενη θηλυκότητα – όπως αυτό το μεταφράζει μοναδικά η κάθε γυναίκα.
Κάθε γυναίκα αξίζει να είναι ευτυχισμένη και η πραγματική ευτυχία βιώνεται όταν μια γυναίκα παίρνει στα χέρια της τη μοίρα της, ώστε να αξιοποιεί στο έπακρο τις δυνατότητές της εκφράζοντας τον πραγματικό της εαυτό.
Οι γυναίκες μέσω της εκπαίδευσης, της καθοδήγησης και της επιχειρηματικότητας μπορούν να πάρουν στα χέρια τους το μέλλον και την ευτυχία τους. Όλα αυτά αποτελούν (ή θα έπρεπε να αποτελούν) κοινό στόχο και σκοπό.
Η πρώτη πρόκληση είναι οι γυναίκες να ξεπεράσουν τα δικά τους όρια και να ανακαλύψουν τη θέση που επιθυμούν να έχουν στην κοινωνία. Σημαντικό βήμα είναι να δράσουν με τόλμη, αντοχή, επιμονή και συνεχή οραματισμό.
Φυσικά, για τις γυναίκες (σε σχέση με τους άνδρες) είναι ακόμα πιο δύσκολο γιατί καλούνται ταυτόχρονα με τους πολλαπλούς τους ρόλους να πάρουν και την ευθύνη όχι μόνο να αλλάξουν και να καταρρίψουν τα στερεότυπα, αλλά και να αποτελέσουν παράδειγμα για τις επόμενες γενιές ανδρών και γυναικών.
Κοίτα όμως τώρα τι συμβαίνει!
Η πραγματικότητα δεν είναι ποτέ τόσο «καθαρή» και η προσπάθεια για ουσιαστική ισότητα δεν είναι πόλεμος, αλλά προσπάθεια για κοινωνική αλλαγή. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχουν στρατόπεδα δικών μας και άλλων, αλλά ότι όλοι και όλες μας βρισκόμαστε κάτω από την ίδια… βροχή.
Άλλες βρήκαμε κάπου ένα υπόστεγο ή μια πετσέτα κι έτσι δεν στάζουμε πια, αλλά τα μαλλιά και τα ρούχα μας είναι ακόμα υγρά. Άλλοι και άλλες δεν παραδέχονται καν ότι βρέχει κι έτσι δεν αναζητούν ποτέ κάτι που θα τους βοηθήσει να στεγνώσουν.
Υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν πάει καλά, αλλά στο σπίτι, στον περίγυρο ή στη γειτονιά τους δεν υπάρχουν υπόστεγα, ούτε πετσέτες κι έτσι προς το παρόν δυσκολεύονται να μαζέψουν τα νερά, έστω και λίγο.
Κάπως έτσι λειτουργεί η βροχή της πατριαρχίας και είμαστε μαζί βουτηγμένες σε αυτήν. Όμως, ρόλο παίζει και η δική μας στάση απέναντι στη βροχή.
Ας μιλήσουμε για τη βροχή!
Όταν το κάνουμε, κάποιες και κάποιοι θα είναι πιο δεκτικοί να μας ακούσουν, κάποιες φορές θα μας ακούσουν αλλά δεν θα μας καταλάβουν καλά και άλλες θα βρεθούμε μπροστά σε έναν τοίχο από τον οποίο δεν περνάει τίποτα: στην απέναντι πλευρά οι άνθρωποι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι, εκείνη τη στιγμή, τουλάχιστον, δεν βρέχει.
Όταν μιλάμε για τη βροχή δεν μας ακούνε μόνο εκείνοι και εκείνες στους οποίους προσπαθούμε να αλλάξουμε γνώμη, μας ακούνε και τα άτομα που στέκονται γύρω μας, ακόμα κι αν δεν συμμετέχουν στη συζήτηση απευθείας.
Κι αυτό είναι ένα τεράστιο βήμα για όλες.